Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή αλλιώς δισκοκήλη, αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο στην οσφυϊκή μοίρα (μέση), σπανιότερα στον αυχένα και πολύ σπάνια στη θωρακική μοίρα. Το πρόβλημα εστιάζεται στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τα «μαξιλαράκια» που υπάρχουν μεταξύ των σπονδύλων. Οι δίσκοι αυτοί αποτελούνται από μία ζελατινοειδή ουσία που περικλείεται από έναν ινώδη δακτύλιο. Όταν ο τελευταίος τραυματιστεί, δημιουργούνται ρωγμές μέσα από τις οποίες το περιεχόμενο αυτό βγαίνει προς τα έξω και μπορεί να πιέσει τα νωτιαία νεύρα.
Τα αίτια δεν είναι ακόμη πλήρως αποσαφηνισμένα. Πιστεύεται όμως ότι προκαλείται από διάφορους παράγοντες με κυριότερους την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης και τη γενετική προδιάθεση.
Για τη διάγνωση της κήλης του μεσοσπονδύλιου δίσκου σπουδαίο ρόλο παίζει η σωστή κλινική εξέταση και η επιβεβαίωση γίνεται με τη χρήση της μαγνητικής τομογραφίας. Σε περιπτώσεις όπου η τελευταία δεν μπορεί να γίνει, πχ ασθενείς με παλιού τύπου βηματοδότη, η διάγνωση γίνεται με τη βοήθεια ειδικής αξονικής τομογραφίας.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της δισκοκήλης είναι εξατομικευμένη και γίνεται με:
