Πρόκειται για τραυματισμούς που συμβαίνουν σε αθλητές (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες) κατά την διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων (προπόνηση ή αγώνες).
Στην πραγματικότητα οι ίδιοι τραυματισμοί μπορούν να συμβούν και σε «άτομα της καθημερινότητας».
Οι κακώσεις αυτές διακρίνονται: α) σε οξείες, όπου υπάρχει ένα σαφές τραυματικό γεγονός και β)σε χρόνιες που οφείλονται στην «υπέρχρηση» και οι ιστοί που τραυματίζονται είναι συχνότερα οι μύες, οι τένοντες, οι σύνδεσμοι, ο αρθρικός χόνδρος και λιγότερο συχνά τα οστά.
Εκτός από τις περιπτώσεις που πρόκειται για ατύχημα, η κακή τεχνική, ο ακατάλληλος εξοπλισμός, η ανεπαρκής προθέρμανση ή αποθεραπεία αλλά και υπερβολική προπόνηση είναι ορισμένοι από τους αιτιολογικούς παράγοντες των αθλητικών κακώσεων.
Οι πιο συχνοί αθλητικοί τραυματισμοί είναι οι μυϊκές θλάσεις, τα διαστρέμματα των συνδέσμων και οι τενοντίτιδες. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις συναντώνται ρήξεις συνδέσμων , τενόντων, μηνίσκων, αρθρικού χόνδρου και κατάγματα κόπωσης. Κάποια σύνδρομα όπως αυτό της λαγονοκνημιαίας ταινίας, των κοιλιακών-προσαγωγών αλλά και παθήσεις όπως η πελματιαία απονευρωσίτιδα, η τενοντοπάθεια του Αχιλλείου, η τενοντοπάθεια του επιγονατιδικού, η περιοστίτιδα των κνημών και τα κατάγματα εκ κοπώσεως συγκαταλέγονται επίσης σε αυτές.
Η αντιμετώπιση των αθλητικών κακώσεων εξαρτάται από τη φύση της κάκωσης και η προϋπόθεση για την σωστή αποκατάσταση είναι η σωστή διάγνωση.
θεραπεία:
- Εφαρμοσμένη Κινησιολογία
- θεραπεία laser
- Μεσοθεραπεία
- Ιατρικός Βελονισμός
- Θεραπεία με PRP
- Ομοιπαθητικά φάρμακα
Έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί με πολύ καλά αποτελέσματα η οζονοθεραπεία που βασίζεται στην ικανότητα αυτοΐασης του οργανισμού.
